حقا که به راههای آسمان از راههای زمین آشناتر بودی
نکته : برای دیدن کیفیت اصلی عکس بر آن کلیک راست کرده view image
در خطبه 178 نهج البلاغه آمده است
لا یشْغلُهُ شأْنٌ، ولا یُغیِّرُهُ زمانٌ، ولا یحْوِیهِ مکانٌ، ولا یصِفُهُ لِسانٌ، ولا یعْزُبُهپ عنْهُ عددُ قطْرِ الْماءِ، ولا نُجُومِ السّماءِ، ولاسوافِی الرِّیحِفِی الْهواءِ،
هیچ کارى خدا را از کار دیگر باز نمى دارد، و گذشت زمان در او دگرگونى ایجاد نمى کند، و مکانى او را در بر نمى گیرد، هیچ زبانى قدرت وصف او را ندارد، و چیزى از خدا مخفى و پنهان نیست. نه تعداد قطرات فراوان آب ها، و نه ستارگان انبوه آسمان، و نه ذرّات خاک همراه با گرد بادها در هوا
اگر دقت کرده باشید حضرت علی (ع) ستارگان آسمان را بین قطرات آب ها و ذرات خاک ها یاد کرده
این در حالی است که قبل از قرن شانزدهم و اختراع تلسکوپ بشر از تعداد انبوه ستارگان خبر نداشت و نهایتا با چشم غیر مصلح انسان توان رصد دو هزار ستاره را دارد ((بین دو تا سه هزار))
از این مطالب میتوان اثبات کرد زمانی که حضرت در خطبه 189 میفرماید
أیُّها النّاسُ، سلُونی قبْل أنْ تفْقدُونی، فلانا بطُرُق السّماء أعْلمُ منّی بطُرُق الاْرْض
اى مردم پیش از آنکه مرا نیابید آن چه مىخواهید بپرسید که من به راههاى آسمان ازطرق زمین آشناترم
آری حضرت بر آسمانها اشراف داشته
