پوستر پادشاهی که به تاریکی شب میبرد شام یتیمان عرب
شنبه, ۱۳ تیر ۱۳۹۴، ۰۱:۱۲ ق.ظ
پیش از تو ، هیچ اقیانوسی را نمی شناختم
که عمود بر زمین بایستد .
پیش از تو ، هیچ فرمانروایی را ندیده بودم
که پای افزاری وصله دار به پا کند،
و مشکی کهنه بر دوش کشد
و بردگان را برادر باشد
سید علی موسوی گرمارودی
از آثار او عبارتند از :
سرود رگبار ، عبور ، در سایه سار نخل ولایت ، چمن لاله ، خط خون ، تا ن کجا ، دستچین
مجموعه ی در سایه سار نخل ولایت که در قالب سپید سروده شده است و زبانی روان ، شکوهمند و استوار دارد.
در سایه سار نخل ولایت :
خجسته باد نام خداوند. نیکو ترین آفریدگاران
که تو را آفرید
از تو در شگفت هم نمی توانم بود
که دیدن بزرگی ات را.چشم کوچک من بسنده نیست
مور، چه می داند که بر دیواره ی اهرام می گذرد
یا بر خشتی خام
تو، آن بلند ترین هرمی که فرعون تخیل می تواند ساخت
و من ، آن کوچک ترین مور ، که بلند ای تو را در چشم نمی تواند داشت.
.......
چگونه این چنین که بلند بر زبر ماسوا ایستاده ای
در کنار تنور پیرزنی جای می گیری ،
و زیر مهمیز کودکانه ی بچگک
و در بازار تنگ کوفه...؟
.....
پیش از تو ، هیچ اقیانوسی را نمی شناختم
که عمود بر زمین بایستد .
پیش از تو ، هیچ فرمانروایی را ندیده بودم
که پای افزاری وصله دار به پا کند،
و مشکی کهنه بر دوش کشد
و بردگان را برادر باشد
ای روشن خدا
در شب های پیوسته ی تاریخ
ای روح لیله القدر
حتی مطلع الفجر
......
شب از چشم تو ، آرامش را به وام دارد
و طوفان. از خشم تو خروش را
کلام تو.گیاه را بارور می کند
و از نفست گل می روید
چاه ، از آن زمان که تو در آن گریستی جوشان است
سحر از سپیده ی چشمان تو می شکفد
و شب در سیاهی آن به نماز می ایستد
هیچ ستاره نیست که وام دار نگاه تو نیست
لبخند تو .اجازه ی زندگی است
هیچ شکوفه نیست کز تبار گلخند تو نیست
.....
چگونه شمشیری زهرآگین
پیشانی بلند تو این کتاب خداوند را از هم می گشاید
چگونه می توان به شمشیری ، دریایی را شکافت !
.....
به پایه تو می گریم
با اندوهی .والاتر از غم گزایی عشق
و دیرینگی غم
برای تو با چشم همه ی محرومان می گریم
با چشمانی .یتیم ندیدنت
گریه ام .شعر شبانه ی غم توست....
.....
هنگام که به همراه آفتاب
به خانه ی یتیمکان بیوه زنی تابیدی
و وصولت حیدری را
دست مایه ی شادی کودکانشان کردی
و بر آن شانه ، که پیامبر پای ننهاد
کودکان را نشاندی
و از آن دهان که هرای شیر می خروشید
کلمات کودکانه تراوید
آیا تاریخ .به تحیر .بر درسرایه .خشک و لرزان نمانده بود ؟
....
در احد
که گل بوسه ی زخم ها .تنت را دشت شقایق کرده بود
مگر از کدام باده ی مهر .مست بودی
که با تازیانه ی هشتاد زخم .بر خود حد زدی ؟
....
کدام وام دار ترید؟
دین به تو .یا تو بدان
هیچ دینی نیست که وام دار تو نیست
......
دری که به باغ بینش ما گشوده ای
هزار سال خیبری تر است
مرحبا به بازوان اندیشه و کردار تو
.....
شعر سپیده من .روسیاه ماند
که در فضا تو.به بی وزنی افتاد
هرچند .کلام از تو وزن می گیرد
وسعت تو را .چگونه در سخن تنگ مایه گنجانم؟
تو را در کدام نقطه باید به پایان برد ؟
فتبارک الله احسن الخالقین
خجسته باد نام خداوند
که نیکو ترین آفریدگاران است
ونام تو
که نیکوترین آفریدگانی
www.linc.ir